Osho: συζήτηση γύρω από τις τοποθετήσεις του

Σε αυτό το θέμα θα παραθέτω ένα ένα βίντεο του OSHO, ενός Ινδού εσωτεριστή, με σκοπό την κουβέντα και την τροφή για σκέψη.

Απολαύστε:

Διαλογισμός

Σε ένα σημείο του παραπάνω βίντεο ο Osho λέει: ''Όταν κάθε λειτουργία έχει σταματήσει, και απλά ΕΙΣΑΙ, αυτό είναι ο διαλογισμός. Δε μπορείς να το κάνεις, δε μπορείς να το εξασκήσεις. Πρέπει μόνο να το κατανοήσεις.''

Είναι πολύ βασικό να καταλάβουμε πως η πρόοδος δεν έρχεται μόνο με την προπόνηση (αυτή παίζει πολύ μικρό ρόλο). Το βασικό μέρος της προόδου είναι να κατανοούμε, και για να κατανοούμε πρέπει να είμαστε συνειδητοί. Συνειδητοί είμαστε όταν βιώνουμε τα πάντα ως παρατηρητές. Όταν αφαιρούμε δηλαδή πλήρως κάθε θεωρία που έχουμε στο νου μας για κάθε πράγμα ή κατάσταση.

Για παράδειγμα μας συμβαίνει ένα άσχημο γεγονός. Γιατί στεναχωριώμαστε;

Sunrise Justice έγραψε:Διότι αν είναι κάτι που έχουμε στο μυαλό μας οτι μας προκαλεί πόνο,αφού το βιώσουμε νιώθουμε τη θλίψη να μας διαπερνάει κι έτσι στη συνέχεια όσο το σκεφτόμαστε..στεναχωριόμαστε.

Σωστά τα λες Sunrise Justice. Είναι κάτι που έχουμε στο νου μας. Πρέπει να καταλάβουμε πως οι μεταπτώσεις είναι εγκεφαλικό θέμα. Δε στεναχωριέται ούτε η καρδιά, ούτε η ψυχή. Σκεπτόμενοι το γεγονός συνεχώς, φτάνουμε στο σημείο να ταυτιστούμε μ' αυτό, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να μην είμαστε καν συμμέτοχοι. Οι καταστάσεις πάντα αλλάζουν. Εμείς πάντα αλλάζουμε. Όταν ταυτιζόμαστε με τις καταστάσεις θεωρούμε πως ζούμε μία σταθερότητα, πράγμα που είναι μόνο μία αυταπάτη δημιουργημένη από τα δεδομένα που έχει ο εγκέφαλος. Και αυτά μας κάνουν να απομακρυνόμαστε από τον εαυτό μας.

Δείτε και το παρακάτω.

Δεν υπάρχει αύριο - Όσσο

Συμφωνώ με τον Όσσο σε αυτό που λέει,δεν υπάρχει "αύριο" αλλά "τώρα".Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή και για το μόνο που μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι το τώρα.
Πρέπει να ζούμε το "τώρα" και να μην αφήνουμε τις σκέψεις να μας μπερδεύουν με τις επιθυμίες του "αύριο"..γιατί έτσι δε ζούμε το "τώρα",αλλά σκεφτόμαστε το "αύριο" και χανόμαστε μέσα στις πιθανές εκδοχές του,που πάνε πάντα με βάση τις επιθυμίες μας..κι όπως όλοι μας ξέρουμε τίποτα δεν έρχεται όπως το είχαμε φανταστεί!Καλή και η φαντασία άλλα δεν είναι για όλες τις ώρες!

Αν μπορείς σε παρακαλώ γράφε με λευκό χρώμα, για να υπάρχει μία συνοχή

Η φαντασία δεν είναι κακή. Η ταύτιση του ατόμου με αυτήν δημιουργεί το πρόβλημα. Επειδή για παράδειγμα κάποιος φαντάζεται πως θα έχει μία καλή δουλειά μετά το πτυχίο, και εν τέλει δεν έχει, δε του φταίει κάτι, κανείς δε του το υποσχέθηκε, όμως αυτός μέσα του είχε ταυτιστεί με αυτή την ιδέα και γι' αυτό στεναχωριέται.
Το τώρα είναι πολύ πιο περίπλοκο από το παρελθόν και το μέλλον.

Κανένας δε μπορεί να μας εγγυηθεί τίποτα..ναι το να φαντάζεται κάποιος ότι όλα θα είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του με το που θα τελειώσει πχ τη σχολή του,δε νομίζω πως τον βοηθάει ιδιαίτερα..
Η φαντασία χρειάζεται μες τη ζωή μας,της δίνει χρώμα,όμως πρέπει να υπάρχει και μια ισορροπία.Η συνειδητοποίηση του τώρα είναι πολύ πιο δύσκολη από τον οραματισμό του "μετά".Βέβαια όλα έχουν τα υπέρ και τα κατά τους..και το να οραματίζεται κάποιος,το πως θέλει να είναι το μέλλον του δεν είναι κακό ίσα ίσα βοηθάει στην αναγνώριση των επιθυμιών του..αρκεί όπως προείπες να μην ταυτίζεται με αυτό άλλα να δουλεύει για να το καταφέρει στο μέλλον,τίποτα δε γίνεται χωρίς προσπάθεια και θέληση άλλωστε..(εκτός κι αν είναι κάποιος τόσο τυχερός,ή έχει τα πάντα στα πόδια του,υπάρχουν και οι εξαιρέσεις πάντα).

Δε θα επεκταθώ καθώς θέλω να επιμείνω στα πρώτα επίπεδα του δρόμου ακόμη, έτσι ώστε αν κάποιος αρχάριος διαβάσει αυτή την συζήτηση να μπορέσει να καταλάβει ορισμένα πράγματα με τη σειρά. Η φαντασία είναι επικίνδυνη. Όσο πιο γρήγορα την αφαιρεί κανείς τόσο το καλύτερο. Είναι το σκότος της ζωής κι όχι το χρώμα. Η φαντασία είναι μία αυταπάτη και αυτό μόνο.

Δεν έχουν όλα τα υπέρ και τα κατά τους, αυτά είναι φτηνές διδασκαλίες του εμπορίου.

Η αναγνώριση των επιθυμιών δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αν το κάνει κάποιος, δε σημαίνει πως βαδίζει κάποιον εσωτερικό δρόμο. Αν αναγνωρίσεις πως έχεις χέρι, αυτό σε κάνει φοιτήτρια ιατρικής;

αρκεί όπως προείπες να μην ταυτίζεται με αυτό άλλα να δουλεύει για να το καταφέρει στο μέλλον,τίποτα δε γίνεται χωρίς προσπάθεια και θέληση άλλωστε.

Εδώ έχεις κάνει ένα λάθος. Βρες το

στην ουσια αυτος ο καταπληκτικος ανθρωπος ο osho επιβεβαιωνει για αλλη μια φορα την θεωρεια οτι οπ διαλογισμος δεν θελει γνωση αλλλα αναγνωριση κοινως να ξερεις τον εαυτο σου καθως αν δεν ξερεις τον εαυτο σου και τα εσωτερικα σου θεματα δεν μπορεις να χαλαρωσεις ....

επεισης μας βροντοφωναζει οτι ολα ειναι μεσα μας ..... εμεις ξερουμε το ποι ειμαστε το τι κανουμε και το κυριοτερο εμεις ξερουμε το τροπο για να ηρεμουμε απο την καθημερινοτητα και απο την εσωτερικη θνησιμοτητα .... ολα ειναι μεσα μας .... μονο οταν ακουσουμε τον εαυτο μας θα καταφερουμε να κανουμε πραξεις οπως ο διαλογισμος ...

οσο για το δευτερο βιντεο που μας κατεθεσε ο φιλος epsilon απλα να πω εκ μερους μου οτι ειναι απλα καταπληκτικο επειδη στην ουσια απο οτι μας δειχνει τουλαχιστον απο την δικη μου σκοπια ειναι οτι τελικα μονο το παρων παιζει τοσο ενεργο δραση και οχι και τοσο το μελλον γιατι πολλυ απλα το παρων σε βαζει σε μια διαδικασια να ζησεις στο μελλον ενα παρων υποσυνειδητα ενω παντα θα ξερεις οτι ειναι παρων και οχι μελλον ..... "δεν λεω φιλοσοφια της ζωης απλα ζω τη ζωη " απλα για μενα καταπληκτικος

Epsilon έγραψε:Δε θα επεκταθώ καθώς θέλω να επιμείνω στα πρώτα επίπεδα του δρόμου ακόμη, έτσι ώστε αν κάποιος αρχάριος διαβάσει αυτή την συζήτηση να μπορέσει να καταλάβει ορισμένα πράγματα με τη σειρά. Η φαντασία είναι επικίνδυνη. Όσο πιο γρήγορα την αφαιρεί κανείς τόσο το καλύτερο. Είναι το σκότος της ζωής κι όχι το χρώμα. Η φαντασία είναι μία αυταπάτη και αυτό μόνο.

Δεν έχουν όλα τα υπέρ και τα κατά τους, αυτά είναι φτηνές διδασκαλίες του εμπορίου.

Η αναγνώριση των επιθυμιών δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αν το κάνει κάποιος, δε σημαίνει πως βαδίζει κάποιον εσωτερικό δρόμο. Αν αναγνωρίσεις πως έχεις χέρι, αυτό σε κάνει φοιτήτρια ιατρικής;

αρκεί όπως προείπες να μην ταυτίζεται με αυτό άλλα να δουλεύει για να το καταφέρει στο μέλλον,τίποτα δε γίνεται χωρίς προσπάθεια και θέληση άλλωστε.

Εδώ έχεις κάνει ένα λάθος. Βρες το

Epsilon θα διαφωνήσω μαζί σου...Όταν φαντάζεσε, κάνεις όνειρα, καθώς έχεις όνειρα δημιουργείς στόχους. Το αν θα τους πετύχεις δεν έχει να κάνει τόσο με το αν το αξίζεις και το αν μπορείς αλλα με το πόσο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το θες. Κατα την γνώμη μου, χωρίς φαντασία πρωσοπικά θα ένιωθα φυλακισμένος!!

Ίσα ίσα, θα ένιωθες ελεύθερος φίλε SlitheRas. Απαλλαγή από την φαντασία σημαίνει απαλλαγή από επιθυμίες και σιγή σκέψης.

Τι σε κάνει να νομίζεις πως η φαντασία σε αποφυλακίζει; ίσως να εννοείς τα πολύ πρώτα βήματα. Εκεί ναι, ίσως να είναι και κινητήριος δύναμη. Όμως δε μπορούμε να προχωράμε μένοντας ίδιοι. Απαιτούνται θυσίες. Και οι επιθυμίες μας είναι βασική θυσία όταν φτάσουμε σε ένα ορισμένο σημείο.
Οι διάφοροι και σκόρπιοι στόχοι δεν έχουν να κάνουν με το εσωτερικό μονοπάτι. Ένας εσωτεριστής θέτει πνευματικές προτεραιότητες. Αν κάποιος ζει για παράδειγμα με ποτό, κακή διατροφή, ξενύχτια, αποχή από τον αθλητισμό κτλ τότε πράγματι δεν ωφελεί να μιλάμε για απαλλαγή από τη φαντασία, επείγουν άλλα ελαττώματα. Αν δεν ασχοληθεί ούτε με αυτά κάποιος, τότε πως μπορεί να πει πως ασχολείται με τις εσωτερικές τέχνες; Μπορεί να διαβάζει, αλλά δεν ασχολείται.

OSHO: What Is More Important to Be Thyself or to Know Thyself?